غزل من اگر گل بشوم ...

اگر خورشید شوم سایه ی تو می جویم 

شبی مهتاب شوم بی تو هلال می گردم 

اگرم گل بشوم روی دلت می رویم

 وقتی شاعر بشوم  در غزلم نام یکی است 

جز " دلآرام "مگر اسم کسی می گویم ؟

اگر باران بشوم خانه ی تو راه من است

پا بنه خانه ی جان دیده تر می شویم 

تو نگفتی که عشق را به فنا تفسیری ؟

می زنم دل به فنا , راهِ تو را می پویم 

باورت هست که اینها همه رویای من است ؟

پس مزن عشق مرا , دست ز جان می شویم 

* مصرع اول بیت اول از آقای حمید رها می باشد *

" یوسف "