دلنوشتهنماز میخوانیم اما قلبمان ارامنمی گیرد.قران تلاوت می کنیم اما آرمش نداریم.روزه می گیریم اما احساس سبکی نمی کنیم.این روزها عبادتهایمان بوی عادت گرفته اند.یادمان رفته که ما درمقابل خالق تمام جهان ایستاده ایم!یادمان رفته که باید به بهترین نحو برایش بندگی کنیم.یادمان رفته مه برای آرام شدن خودمان نیاز به عبادت خدای سبحان داریم.اگر زندگی امروزمان سراسر مشغله و درد و گرفتاریست، تنها علتش اینست که ما خدا را در زندگی خود فراموش کرده ایم.https://t.me/hayatarefanehدلنوشتهبعضی دردها در زندگی هست کهبا هیچ دارویی درمان نمیشود، فقط با بودن آدم هایی تسکین پیدا میکند کهمثل قرص آرامبخش اند.آدم هایی که در صدا و حرف های انها نیرویی خدادادی است که ارامش میدهد.کافی است چند کلمه باانها صحبت کنی تا همه درد هایت را در مهربانی صدایشان فراموش کنی،آدم هایی که زمان در کنارشان بی معناست و با انها زندگی طعم دیگری دارد. این ادم ها را از دست ندهید .https://t.me/hayatarefanehبرچسبها: اجتماعی بخوانید, ...ادامه مطلب
دلنوشتهدر بدترين روزها هم اميدوار باشیم.هميشه زيباترين باراناز سياه ترين ابرها ميباردخدا بهتر میداند كه چجورىمشكلاتمان را حل كندنگران نباشیمايمان داشته باشیم که خدا با مااست،.https://t.me/hayatarefanehدلنوشتهگاهی مجبوریم مشکلات را نادیده بگیریم واِلّا این زندگی روی خوشش را نشانمان نمیدهد.چارهای نیست گاهی باید بیخیال همهچیز شد و گذشت، اینکه بنشینیم روبروی مصیبتها، رنجها زل بزنیم به چشمهایشان دوای هیچ یک از دردها نیست!کمی عاشقانهتر خدا را بخوانیم،کمی زیباتر زندگی کنیم و لذت ببریم از داشتههایمان.کمی برای خودمان زندگی کنیم و نگران حرفهای بیپایهی مردم نباشیم.https://t.me/hayatarefanehبرچسبها: اجتماعی بخوانید, ...ادامه مطلب
به گمانم اگر قرار باشد از دو چیز به عنوان آفتِ ایمان نام ببریم، یکی غرور است و دیگری ریا. این دو بلیّهٔ عظیم، که در عرفانِ راستینِ خراسان، همواره مطرود بوده است. از خرقانی بشنویم:درخواستم از حق تعالی که: �مرا به من نمای، چنانکه هستم.�مرا به من نمود با پلاسی شوخگن [=جامهٔ پشمینِ کثیف و آلوده]؛ و من همی درنگریستم، و میگفتم: �من اینم؟�ندا آمد که: �آری.�گفتم: �آن همه ارادت و خُلق و شوق و تضرّع و زاری چیست؟�ندا آمد که: �آن همه ماییم، تو اینی!�#خرقانی#عرفان@ghozidehha بخوانید, ...ادامه مطلب