معرفت حضرت باریتعالی

دلنوشتهمعجزه، راه رفتن روی آب نيست،راه رفتن روی همين زمين است.ملاقات آدم های خوب با قلب هایی گرم و مهربان است.چشمانی آشنا و صمیمی ست که علی رغم گذر از طوفانِ حوادث و غلبه بر رنج ها ، همچنان فروتنانه به همگان مهر می ورزند .معجزه سرودی زیبا و نغمه ای دلنشین درباره ایمان، توکل واعتماد به خدا، رشد ،بخشش، خدمت و شکرگزاری از لحظه به لحظه حیات است.https://t.me/hayatarefanehدلنوشتهادم ها یا تماشاگر تغییرند یا بازیگر تغییر.تماشاگران تغییر انرا یک رخداد میدانندو برای امدنش انتظار میکشنداما بازیگران تغییر انرا یک فرایندمی‌دانند،لذا،برای آوردنش پاشنه ورمی‌کشند و تلاش میکنند.ما هم ،بازیگر تغییر باشیم .https://t.me/hayatarefanehبرچسب‌ها: اجتماعی بخوانید, ...ادامه مطلب

در مدرسه خواندی طول جبال هیمالیا چند است و پر آب ترین رودخانه دنیا رود آمازون است، دانستی که فاصله زمین با ماه چند و با خورشید چند است، دانستی که سردار فلان جنگ که بود و لشکرش چند، به راستی که در اندوختن این گونه دانش ها چقدر رنج برده و چه زمان از عمر را به پای آنها ریختیم، و کس هم نگفت کار بدی می کنیم، اما بالاترین دانش که بعد از دریافت توحید، دانش عاقبت کار است از آن غفلت داریم، حقیقت آنکه همه این مسئله را می دانند، ولی سرگرمی این حیات عاجل و دنیای فریبا آن گونه ما را به بازی گرفته که مصلحت ضروری خویش را از دست داده ایم✍, ...ادامه مطلب

‌بازی شهرتساختار کل زندگی ما چنان است که به ما آموخته اند تا وقتی به رسمیت شناخته نشده ایم، کسی نیستیم؛ بهایی نداریم. خود کار مهم نیست، امـا وجـهه اهمیت دارد ـ و ایـن وارونـه کـردن چیزهاست. کار باید مهم باشد، باید لذت در خود کار باشد. تو نباید کار کنی که سری توی سرها در بیاوری، بلکه باید از خلاق بودن خود لذت ببری؛ تو کار را به خاطر خود کار دوست داری.این باید شیوه نگاه کردن تو به پدیده ها باشد ـ اگر عاشق کار بودی، به آن کار دست بزن، طلب شهرت نکن. اگر زمینه آن فراهم شد، با آغوش باز از آن استقبال کن؛ اگر نشد، به آن فکر نکن. رضایت خاطر تو باید در خود کار باشد. و اگر هرکس همین هنر ساده عشق ورزیدن به کارش را بیاموزد ـ هرکاری که هست ـ و بدون طلب شهرت از آن لذت ببرد، ما دنیای زیباتر و مسرورتری خواهیم داشت.اما دنیا تو را در قالب فلاکت باری محبوس ساخته است. آنچه میکنی مطلوب است، نه به این دلیل که به آن عشق می ورزی و آن را به گونه ای عالی به انجام می رسانی، بلکـه بـه ایـن دليـل کـه دنیا آن را به رسمیت می شناسد، به آن پاداش می دهد و تو را به دریافت مدال طلا و جایزه نوبل مفتخر می سازد. آنها كـل ارزش ذاتی خلاقیت را از میان برده اند و میلیونها انسان را به نابودی کشیده انـد ـ چـرا؟ چون تو نمی توانی به میلیونها نفر از مردم جایزه نوبل اهـدا کـنی. امـا تـو در همه عشـق به شهرت ایجاد کردی، این است که هیچکس نمی تواند با آرامش خاطر و سکوت و لذت به کارش بپردازد. و زندگی از چیزهای ساده و کوچکی تشکیل یافته است. برای آن چیزهای کوچک و پیش پا افتاده هیچ اجر و پاداشی نیست ــ نــه عـنوان و مقامی از جانب سردمداران و نه دیپلم افتخاری از سوی مراکز فرهنگی.چرا باید ناراحت این باشی که همه تو را بشناسند؟ این فقط , ...ادامه مطلب

, ...ادامه مطلب

ویلیام شکسپیر می‌گوید:اگه يک روزی فرزندی داشته باشم، بيشتر از هر اسباب بازی ديگری برایش بادكنك می‌خرم.بازی با بادكنک خيلی چيزها را به بچه ياد ميدهدبه او ياد ميدهد كه بايد بزرگ باشد اما سبك، تا بتواند بالاتر برود.به او ياد ميدهد كه چيزهای دوست داشتنی ميتوانند در يک لحظه، حتی بدون هيچ دليلی و بدون هيچ مقصری از بين بروند.پس نبايد زياد به آن‌ها وابسته بشود.و مهم‌تر ازهمه به او ياد ميدهد كه وقتی چيزی را دوست دارد، نبايد آنقدر بهش نزديك بشود و فشار بياورد كه راه نفس كشيدنش را ببندد، چون ممكن است برای هميشه از دستش بدهد.و اینکه وقتی یک نفر را خیلی برای خودت بزرگ کنی در آخر میترکد و به صورت خودت میخورد!برچسب‌ها: کویلیام شکسپیر می‌گوید بخوانید, ...ادامه مطلب

, ...ادامه مطلب