معرفت حضرت باریتعالی

حاج آقا قرهی:مولی‌الموالی، امیرالمومنین، اسدالله الغالب، علی‌بن‌ابی‌طالب(علیه السلام) می­فرمایند: آن­ها که در اخلاق کریمانه رشد کرده­ اند و کریم شده­ اند؛ یعنی از رذائل بیرون آمدند وجودشان، از فضائل، پر شد، حالشان این است: «الكريمُ يَرى مَكارِمَ أفعالِهِ دَينا علَيهِ يَقضيهِ» [غرر الحكم : ٢٠٣١]. کریم بزرگوار، نیکوکاری­هایی را که انجام می­دهد، بدهی­ ای می­داند که به گردنش هست و باید قضایش کند. یعنی منّت نمی­گذارد و برعکس مثل آن کسی که می­خواهد طلب مردم را بدهد و به مردم، بدهکار است، آن کار کریمانه خود را مانند یک بدهی به گردن خودش می­داند. «الكريمُ يَرى مَكارِمَ أفعالِهِ» بزرگوار و کریم، کارهای خوب و اخلاقی و هر فعل کریمانه‌ای را که از او سر می­زند، «دَينا علَيهِ يَقضيهِ» مانند بدهی­ ای می‌داند که گردنش هست. چون در او، دیگر لئامت و رذالت نیست، این­طور می­ شود.«اللَّئيمُ يَرى سَوالِفَ إحسانِهِ دَينا لَهُ يَقتَضيهِ» (غرر الحكم : 2032) امّا اگر به رذائل گرفتار بود، وقتی یک کار خوب انجام بدهد، منّت می­گذارد و تازه می­گوید: دیگران به من بدهکارند! لذا انسان لئیم، احسان­هایی را که در گذشته کرده، بدهی به گردن دیگران می­داند و حالا می­گوید: باید بدهی من را پس بدهید. مثل کسی که قرض داده و حالا می­گوید: قرض من را بده. لذا اگر رذائل باشد، مکارم نه تنها جلوه نمی­کند، بلکه بعداً خودش را بد هم نشان می­دهد.✍️سیصد و پنجمین جلسه درس اخلاق(خبرگزاری مهر)@Asemani_bashimبرچسب‌ها: عرفانی بخوانید, ...ادامه مطلب

‍ ✅ بلاى عُجب.انسان معصیت کارى که از عمل زشت خود ناراحت مى شود به سوى پشیمانى و توبه و جبران آن گام بر مى دارد حال آنکه آن کس که از کار نیک خود مغرور مى گردد گامى به سوى ریاکارى بر مى دارد. توبه آثار شوم آن معصیت را مى شوید در حالى که غرور عُجب و ریا از کارهاى نیک، انسان را به پرتگاه گناهان کبیره مى کشاند.در حدیثى از پیغمبر اکرم مى خوانیم: «مَنْ رَأى أنَّهُ مُسىءٌ فَهُوَ مُحْسِنٌ؛ کسى که خود را بدکار مى داند او نیکوکار است».این سخن را با حدیث دیگرى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) پایان مى دهیم: خداوند به آن حضرت وحى فرستاد که بعضى از بندگان من در مسیر عبادت تلاش مى کند و شب از خواب خوش و بستر لذت بخش بر مى خیزد و مشغول عبادت مى شود و خود را در عبادت من به سختى و تعب مى اندازد. گاه من او را یک شب یا دو شب گرفتار خواب مى کنم تا در مسیر صحیح گام بردارد، زیرا هنگامى که به خواب مى رود و صبح بیدار مى شود نسبت به خود خشمگین است و خود را سرزنش مى کند و اگر او را در آنچه از عبادت من مى خواهد آزاد بگذارم، چه بسا عُجب و خودپسندى به او عارض شود و از این راه حالتى به او دست دهد که هلاکش در آن است.منبع: پیام امام امیرالمومنین علیه السلام ج 12, ...ادامه مطلب