معرفت حضرت باریتعالی

نماز، در عرفان عبارت از توجه باطن است به حق، و اعْراض از ماسوى‌الله. ظاهر نماز اين اعمال است ولى باطن نماز خشوع و خضوع دل و حاضر بودن دل در پيشگاه حق است. ظاهر نماز كه عبارت از ركوع، سجود، قيام، قرائت و تشهد است،بسان بدن انسان است كه، از چشم، گوش،بينى، دست، و پا برخوردار است . اما باطن آن كه روح نماز است همچون خشوع و حضور قلب با حق است. چرا كه نماز بياد حق بودن است.«اَقِمِ‌ الصَّلوةَ‌ لِذِكْرى» ٢ پس هم چنان كه فقط‍‌ وجود ظاهر چشم، مشكل انسان را در ديدن اشياء حلّ‌ نمى‌كند،بلكه بايد قدرت و توانايى ديدن را نيز داشته باشد. وجود ظاهر نماز بدون توجه بباطن آن نيز، نماز واقعى نخواهد شد. پس بايد به باطن نماز نيز توجه كرد، تا دل به انوار الهى روشن گردد.چونک پرید از دهانش حمد حقمرغ جنت ساختش رب الفلق☆☆هست تسبیحت بخار آب و گلمرغ جنت شد ز نفخ صدق دلکوه طور از نور موسی شد به رقصصوفی کامل شد و رست او ز نقص☆☆بشنو از اخبار آن صدر الصدورلا صلوة تم الا بالحضورگر هزاران دام باشد در قدمچون تو با مایی نباشد هیچ غم☆☆پنج وقت آمد نماز و رهنمونعاشقان را فی صلاة دائموننه به پنج آرام گیرد آن خمارکه در آن سرهاست نی پانصد هزارنیست زر غبا وظیفهٔ عاشقانسخت مستسقیست جان صادقاننیست زر غبا وظیفهٔ ماهیانزانک بی‌دریا ندارند انس جانآب این دریا که هایل بقعه‌ایستبا خمار ماهیان خود جرعه‌ایستیک دم هجران بر عاشق چو سالوصل سالی متصل پیشش خیال☆☆معنی تکبیر اینست ای امامکای خدا پیش تو ما قربان شدیموقت ذبح الله اکبر می‌کنیهمچنین در ذبح نفس کشتنیتن چو اسمعیل و جان همچون خلیلکرد جان تکبیر بر جسم نبیلگشت کشته تن ز شهوتها و آزشد به بسم الله بسمل در نمازچون قیامت پیش حق صفها زدهدر حساب و در مناجات آمدهایستاده پیش یزدان اشک‌ریزب, ...ادامه مطلب