غزل وای اگر قصه ی من در تو فراموش شود

شرحِ گیسوی تو در هر غزلم مشهود است

دیداستاد غزل های مرا ، گفت بسی محمود است

گفتمش:صوتِ دلآویزِ تو را،گفت:مده از دستش

جان پاک و نوایش ، وارثِ داوود(ع) است

این همه عاطفه بر جانِ تو او ، نقش زده

صد نشان است که از عشق ز اهلِ جودِ است

من ز دستت ندهم ، جانِ نگار ، ای همه ام

تو بخند ، خنده ی تُ گر چه گناه آلود است

شاهِ عشقم شده ای ، ای ز نظر غائبِ من 

عشقِ تو گشت قُمار ، آخرِ کارم سوداست

قرعه عشق به نام تو فتاد ، ای جانم

بسته ام خانه ی دل، غیرِ تو عشق مردود است

وای اگر قصه ی من ، در تو فراموش شود

حالِ این دل بی تو ، بی عشق ، همی نابود است

" یوسف "