ما نمی دانیم آدم ها چه قدر و کجا زخم خورده اند

دلنوشته

مرگ مانند غروب خورشید است . وقتی که خورشید در اینجا غروب می کند ، در جایی دیگر طلوع می کند .

در واقع خورشید هیچ گاه غروب نمی کند . 

به همین ترتیب مرگ هم فقط یک توهم ظاهری ست. 

آنچه در این دنیا به عنوان مرگ تلقی می شود ، در دنیایی دیگر تولد است ، زیرا زندگی نهایتی ندارد .

https://t.me/hayatarefaneh

دلنوشته

هر حرفی ارزشِ شنیدن و هر قضاوتی ارزشِ بحث کردن ندارد.

گاهی آدم ها به قدری لبریز امواج و صفت های منفی اند که همان بهتر که به روی خودمان نیاوریم !

ما قادر به تغییر خصلت های آزاردهنده ی آدم ها نیستیم، چون جای آن ها نیستیم و تاریخچه ی دردهایشان را نمی دانیم و نمی دانیم از کجا و چه زخم هایی خورده اند که حالا به هرکس که می رسند ؛ زخم می زنند !

باید آنقدر قوی و بی تفاوت باشیم که بی آنکه حتی خم به ابرو بیاوریم ، از کنار آدم های منفی ، عبور کنیم و فقط دغدغه ی مقصد مان را داشته باشیم ، نه حرف ها و کنایه هایی که فقط مانع آرامش ما

می شوند .

https://t.me/hayatarefaneh