غزل ای که از منزل این دل گذرت نیست بگو

این همه عشوه به کار دل من چیست بگو ؟

مانده ام کام دلم کام روا می گردد یا هرگز

نامِ من هست به عنوانِ قربانیِ آن لیست بگو

من پروانه که شوق تو به جان می دارم پس جه کنم

من بیچاره کجا بی تو توانم همی زیست بگو

بار عشق را نتوان برد به سر منزل لیلی آری

می توان داد به مجنون به عشقش ولی بیست بگو

گفته بودی به اغیار به شهر کرده بلند گرد و غبار

یکی حلوا بدهیدش برود " نپرسید که کیست بگو " ؟

" یوسف "