غزل خلوت گزیده ام با خیالت جای تو خالی نمی دانی

چندی شده ام  محوِ جمالت جای تو خالی نمی دانی

این همه عشق من به تو تمامی ندارد , سبب چیست؟

رسیده ام به اوج کمالت ! جای تو خالی نمی دانی 

تو را به شرم و حیا دیده ام که چنین دل داده ام

شده ام محو خصالت جای تو خالی نمی دانی

هزار بار داده ام پاسخ عشق نگفته تورا به خویش

تا نمرده ام بگو سوالت جای تو خالی نمی دانی

می دانم تو هم گرفتار چو من اندر گریبان خویشی

غم همه جا دارد اصالت جای تو  خالی نمی دانی

تصور میکنمت هر صبح به وقت بیداری به شانه زلفت

بگو آینه خوش به حالت جای تو خالی نمی دانی 

شنیده ام پاره نموده ای نامه غیر و به باد دادی

به باد ده جان ما به عدالت جای تو خالی نمی دانی  

" یوسف "